عمو حمید

دیشب خونه ی عمو حمید بودیم البته شام رو مهمون عمه شهره بودیم.وقتی رفتیم تازه از خواب بیدار شده بودی و حال نداشتی .کم کم سرحال شدی و بازیگوشی کردی.زهرا جون هم بود و حسابی شیطونی میکرد.هر از گاهی هم میومد لپاتو بوس میکرد.شام کباب خوردی و وقتی میخواستیم میوه بخوریم اومدی گفتی مامان اینجا نشین.پاشو من بشینم.منم بلند شدم.رفتی رو صندلی و بعدشم رو میز .لبه میز نشسته بودی میترسیدم بیافتی واسه همین یه کمی هولت دادم که بری اونور تر.تو هم اعتراض کردی گفتی مامان هول نده! نمیدونستم اینقدر شیرین زبون شدی! آخر شب هم زهرا که از ساعت خوابش گذشته بود(آخه 8 شب میخوابه هرشب) کلافه شده بود و اذیت میکرد.میخواست کفشتو برداره بکنه پات تو هم فکر میکردی میخواد برداره واسه خودش ناراحت شدی و رفتی ازش بگیری که با دست زد تو صورتت.تو هم زدی زیر گریه.البته بعدش برات آب آورد و مثلا معذرت خواهی کرد .چه کنیم دیگه ...کاریش نمیشه کرد.فکر میکنم اگه به حرف زدن بیافته دیگه اینقدر منظورشو با زور نرسونه!

توی خونه وقتی روی مبل میشینم میای میگی مامان اینجا نشین اینجا جای عمو حمید هست! میرم اونورتر دوباره میگی مامان اینجا عمو حمید هست! میری لباسی که عمو حمید برات خریده میاری میگی این به به هست! میگم بریم ددر کجا بریم میگی بریم حونه حمید! نمیدونم  عمو حمید چقدر بهت محبت کرده که اینقدر دوستش داری مامان.

تنها ایراد صحبت کردنت این بود کهبه جای اینکه بگی من میگفتی ته! اونم چند روزه درست شده و دیگه میری پشت در در میزنی میگی منم منم یا وقتی وسایل خودتو میخوای میگی مال منه.